- ἀπώμοτον
- ἀπώμοτοςabjuredmasc/fem acc sgἀπώμοτοςabjuredneut nom/voc/acc sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἀπώμοτον
Look at other dictionaries:
отъметьныи — (25) пр. 1.Отвергаемый, отклоняемый: прелюбодѣ˫аниѥ зѣло. и ненавистьно… како бо неподобьно съвѣдыи. съчетаниѥ сщ҃енъмь канонъмъ ѿмѣтьна. (ἀπώμοτον) ЖФСт к. XII, 65; послѹшьникомь. не при˫атьна сѹть словеса его. нъ ѿметна. ПрЛ 1282, 98а; Нестории … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
отърочьнъ — (4*) пр. 1.Отказывающийся, отрекающийся. В роли с.: ѥмѹ же и ѡ съвѣтѣ рекъ. пьрвѣѥ ѹбо ѿрочьна им˫ашеть непокорьна. бл҃гобо˫азньствꙊюща. (ἀντίξουν) ЖФСт к. XII, 55 об. 2. Отвергаемый (отвергнутый): имь же въ слѹсѣ ˫аже ѡ мысли своѥи предълагаѥть… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
απώμοτος — ἀπώμοτος, ον (Α) 1. αυτό που ισχυρίζεται κάποιος με όρκο ότι δεν έγινε ή δεν είναι δυνατόν να γίνει («βροτοῑσιν οὐδὲν ἔστ ἀπώμοτον» δεν πρέπει ποτέ να ορκίζεται ο άνθρωπος πως δεν θα κάνει κάτι, Σοφ.) 2. (για πρόσωπα) αυτός που έχει ορκιστεί να… … Dictionary of Greek
